Η φωτογράφος Σελήνη Αλεξία Χριστοδούλου μιλάει για τις μέρες της στους Ολυμπιακούς του Ρίο

H Σελήνη Αλεξία Χριστοδούλου ταξίδεψε μέχρι το Ριο για να φωτογραφίσει τους αθλητές της Κυπριακής συμμετοχής. Η ιστορία της φωτογραφικής της ζωής ξεκινά στο Λονδίνο όπου σπούδασε φωτογραφία. Η μόδα και ο αθλητισμός είναι τα κύρια φωτογραφικά της θέματα. Οι δουλειές τις έχουν δημοσιευτεί Αμερική, Ευρώπη και Ασία.

Η Αλεξία μιλά για την εμπειρία που έζησε στους Ολυμπιακούς της Βραζιλίας αλλά και για τα σχέδια της για το μέλλον.

Πως προέκυψε η πρόταση για το Ρίο;

Είχα μια μακροχρόνια συνεργασία με την Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή και μετά απο μια δουλειά που είχαμε μαζί στο Μπακού μου πρότειναν να είμαι μέρος στο γραφείο τύπου και στους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016. Ήταν ευχαρίστηση μου να το κάνω.

Έχεις πάρει μέρος ξανά σε μια τέτοια μεγάλη διοργάνωση;

Ναι, φωτογράφισα στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012 και απο τότε πολλές αθλητικές διοργανώσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά που παρευρισκόμουν σε τέτοιου είδους οργάνωση αλλά ήταν η πρώτη φορά που ταξίδεψα στην Νότιο Αμερική.

Ποιες είναι οι πρώτες σου εντυπώσεις από την Βραζιλία;

Η Βραζιλία είναι πολύ ενδιαφέρον και πολιτισμικά πολύπλευρος τόπος. Οι εθελοντές έπαιξαν απίστευτο ρόλο στην εμπειρία των αγώνων και ήταν όλοι πολύ ζεστοί και φιλικοί. Η πόλη του Ρίο εκτείνεται σε μια τέτοια μεγάλη περιοχή γεωγραφικά, και είναι μπερδεμένη. Υπάρχουν πλούσιοι ατίθασοι λόφοι που καλύπτονται με ζούγκλες δίπλα σε φαβέλες και ουρανοξύστες. Ακόμα και μετά από διάστημα τριών εβδομάδων εδώ ακόμα αισθάνομαι ότι δεν έχω δεί τίποτα. Είναι πολύ διαφορετικό από το Λονδίνο, όπου ζω, αυτό είναι σίγουρο!

Περίγραψε την ημέρα ενός φωτορεπόρτερ στους Ολυμπιακούς.

Σηκώνομαι νωρίς (συνήθως γύρω 5:30 ή 6:00), τρώω το πρωινό μου και το κεφάλι έξω. Η μεταφορά στο Ρίο παίρνει μεγάλο χρονικό διάστημα, έτσι ώστε κάθε μέρα περνούσαμε μεταξύ 4 με 6 ώρες σε ένα λεωφορείο. Πρώτη στάση είναι ο κύριος συγκοινωνιακός κόμβος, και στη συνέχεια στον τόπο που είναι η βάση μου για εκείνο το πρωί. Μερικές μέρες φωτογραφούσα μόνο ένα άθλημα σε μία θέση, ενώ κάποιες άλλες φορές θα άλλαζα θέση για να φωτογραφίσω περισσότερους αθλητές. Οι φωτογραφίες επεξεργάζονταν μεταξύ των event μέσα στα λεωφορεία (που είχαν διαδίκτυο). Όταν ξεκινούσαν τα αθλήματα μέναμε μέχρι αργά τα απογεύματα και τελειώναμε στις 23:00 και γυρνούσαμε στο χωριό για ξεκούραση.

Τις υποδομές πως τις βρήκες; (από πλευράς εκπροσώπων ΜΜΕ)

Είχαμε το ελάχιστο που χρειαζόταν για να κάνουμε την δουλειά μας, αν και δεν ήταν τόσο ολοκληρωμένα, τελειοποιημένα ή καθαρά όπως άλλες χώρες.

Μόλις τελειώσουν οι υποχρεώσεις σου στην Βραζιλία με τι θα ασχοληθείς;

Είμαι και εγώ αθλήτρια στην τοξοβολία έτσι θα εξασκούμε για να διαγωνιστώ την καινούργια χρονιά. Εκτός απο το οτι ανυπομονώ να επιστρέψω πίσω στο σπίτι (Λονδίνο) και να δω τους κοντινούς μου ανθρώπους, θέλω να τελειώσω και με την πτυχιακή μου.